Thuhet se ne kohen e profetit Nuh a.s. shejteni (iblisi) paska pas marr pamjen e nje plaku dhe paska hipur ne anijen qe Nuhu a,s kishte ndertuar. Nuhu a.s. vuri re plakun te cilin nuk e njihte dhe pyet:
-Kush jeni ju dhe perse ndodheni ne anijen time?
-Shejtani i thote: Ndodhem ketu qe te prish shoket e tu, qe ato te me binden mua.
Nga pergjigjia e dhene Nuhu a.s. e kuptoj se ai ishte shejtani te cilit i thote:
-Nuhu a.s. i thote: Zbrit, largohu o i mallkuar!
-Shejtani i thote: Dije se une ti shkaterroj shoket (apo njerezit) me pese gjera, nga keto tre do ti tregoj:
-Nuhu a.s. thote; Nuk kam nevoj keto tri po me trego ato qe deshiron ti fshehesh (pra dy).
-Shejtani i thote: Ato te dyja jane: a) zilia (maendjemadhesia dhe mosbidje) dhe b) kureshtja (harresa dhe deshira per te dite te ardhmen). Ishte zilia qe une u mallkova dhe ishte kureshjta qe Ademin e nxorri nga xhenneti.
